Fic Sins Side NC 14

Fic Sins Side NC

            ร่างเล็กบางถูกทิ้งลงบนเตียงนุ่ม พร้อมๆกับร่างสูงที่ตามมาทาบทับเอาไว้ ดวงตาสีดำไร้ประกายของชายหนุ่มมองลึกลงไปในแววตาแบบเดียวกันของเด็กสาวใต้ร่าง

            “เวลาแบบนี้...เธอยังไม่รู้สึกอะไรอีกรึไง”

            คลื่นพลังจิตของบ๊อบบี้ไหลเวียนทั่วร่างของเด็กสาวตัวเล็กจนเจ้าตัวต้องกัดฟันตอบ พยายามบังคับเสียงไม่ให้สั่นจนน่าสมเพช

            “ต้องรู้สึก ‘อยาก’ แบบนายรึไง”

            “ก็ควรจะรู้สึกไม่ใช่เหรอ?”

            ปลายจมูกโด่งสูดดมกลิ่นน้ำหอมบริเวณซอกคอ ไม่รู้ว่าเจ้าตัวเลือกเองหรือเปล่า แต่มันหอมถูกใจชะมัด

            “...”

            สัมผัสอุ่นร้อนจากริมฝีปากชายหนุ่มนาบลงบนลำคอขาวเนียนจนจองฮวาหายใจสะดุด ความรู้สึกวูบหวามแผ่กระจายไปถึงท้องน้อย

            ทำไมเรื่องพรรค์นี้ถึงยังมีความรู้สึกอยู่กันวะ

            “อือ...”

            ริมฝีปากของทั้งคู่ประกบเข้ากันสนิทแนบแน่น ปลายลิ้นสากลากไล้ไปตามกลีบเนื้อนุ่มหวาน ก่อนจะแทรกสอดเข้าหาความหวานฉ่ำจากโพรงปากอุ่น แผ่นเนื้อเล็กไม่ได้ตอบสนอง แต่ก็ไม่ได้ขัดขืน ราวกับตุ๊กตายางที่โต้ตอบอะไรเจ้าของไม่ได้

            มือใหญ่กระชากอาภรณ์ที่น่ารำคาญออกจากเรือนร่างบาง พลังจิตที่ส่งเข้าทำร้ายร่างกายของเด็กสาวยังคงพุ่งพล่านไม่ขาด เพียงพริบตาชุดแซกสีส้มอ่อนก็ลงไปกองบนพื้นด้านข้าง

            “หืม...ซ่อนรูปนะเนี่ย”

            “พูดมาก”

            ทรวงอกได้รูปอวบอิ่มถูกฝ่ามือแกร่งโอบกระชับเคล้าคลึงจนเริ่มมีอาการตอบสนอง มือเล็กยกขึ้นมาจิกเข้าที่ไหล่แข็งแรง พยายามกอบโกยสติไม่ให้เตลิดไปกับสัมผัสที่น่ารังเกียจนี้

            “อยากแล้วรึยังล่ะ”

            อุ้งปากร้อนอ้าออกครอบครองยอดทับทิมหวาน ฝ่ามือลากไล้ไปทั่วทุกสัดส่วน ปลุกปั่นจนคนตัวเล็กจิกฝ่ามือแรงขึ้นจนเลือดซิบ

            “อยากได้ฉันแล้วรึยะ...”

            จองฮวาเกี่ยวคอคนตัวสูงให้โน้มลงมาประกบริมฝีปากอีกครั้ง คราวนี้ลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดกับแผ่นเนื้อของอีกฝ่ายอย่างเร่าร้อน ทำเอาอุณหภูมิของทั้งสองแทบลุกเป็นไฟ สองร่างเบียดชิดแนบสนิทตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ก่อนที่ก้านนิ้วหนึ่งจะถูกส่งเข้าไปทักทายกลางโพรงดอกไม้หวาน

            “อะ...”

            ไม่เจ็บ...

            ก็เพราะว่าไม่เจ็บนี่แหละ ความรู้สึกเพียงหนึ่งเดียวที่มีอยู่จึงมีแค่...เสียวซ่าน...

            หึ! ก็ไม่แย่เท่าไหร่

            จองฮวาวาดมือลูบไล้ไปตามลอนกล้ามเนื้อของอีกคน และยิ่งจิกแรงขึ้นยามที่ก้านนิ้วสองนิ้วนั้นเคลื่อนไหวเข้าออก

            “อะไร...ร้อนแรงไม่เบานี่”

            บ๊อบบี้เลียริมฝีปากอย่างกระหาย ตุ๊กตาไร้อารมณ์เมื่อครู่ ในตอนนี้ร้อนแรงยิ่งกว่าไฟ จะเพราะอะไรไม่รู้ แต่ตอนนี้อยากชิบหาย! รีบร้อนหาถุงยางอนามัยจากลิ้นชักหัวเตียงมาได้ก็ตื่นเต้นจนมือไม้สั่นไม่ได้ดั่งใจ

            “กากชะมัด”

            “ว่าไงนะ?”

            “จะเสร็จมั้ยวันนี้!”

            แล้วบ๊อบบี้ก็ต้องตะลึง เมื่อคนใต้ร่างคว้าถุงยางจากพื้นเตียงไปแกะเสียเอง มือเล็กอีกข้างจัดการสัมผัสเข้าที่แก่นกายร้อนผ่าวอย่างไม่อาย ผิวมือนุ่มนิ่มขยับคลึงจนชายหนุ่มครางฮือในลำคออยากพอใจ เพียงครู่เดียวเกราะป้องกันสีใสก็ถูกสวมเข้าที่อาวุธของเขา

            “ทำเร็วๆ!”

            “แรงได้ใจชะมัด”

            ผู้ชายที่ไหนจะทนได้เวลามีร่างขาวๆนุ่มๆ พร้อมเสียงเรียกร้องหวานๆอยู่ใต้ร่างตัวเอง ไม่รู้หรอกนะว่าอะไรทำให้ยัยนี่ยอมเขาแบบนี้ได้

            แต่ถูกใจเป็นบ้า!

            แก่นกายใหญ่ถูกส่งเข้าหาช่องทางอันคับแคบ ช่องทางหวานตอดรัดแน่นจนชายหนุ่มครางเครืออยู่ลำคอ ยังกับผู้หญิงที่ยังซิงอย่างนั้นแหละ!

            “อะ...อึก!”

            ความวาบหวามซ่านไปทั่วอณูของร่างกาย โดยเฉพาะไม่มีความเจ็บปวดมาเกี่ยวข้องด้วยแล้วมันก็ยิ่งเพิ่มความรู้สึกเป็นทวีคูณ ร่างเล็กโผเข้าโอบรอบคอของคนเบื้องบน รัดแน่นตามอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น

            “โคตรแน่น”

            “อะ เร็วๆหน่อย...”

            เสียงเนื้อกระทบเนื้อดึงไปทั่วห้องอันคับแคบแห่งนี้ หยาดเหงื่อหยดแล้วหยดเล่าร่วงละบนผ้าปูเตียงสีขาว เพลงสวาทมากมายถูกบรรเลงโดยปีศาจสองตัว

            “อ่า...กะ ใกล้แล้ว...”

            “อือ....”

            ไม่รู้ว่านานเท่าไหร่ ก่อนที่ปีศาจทั้งสองจะลากเกี่ยวกันดิ่งสู่นรกแห่งตัณหาพร้อมๆกัน...

           

            ...ยาที่เคลือบอยู่บนมีดของแจ็คสัน หวัง ช่างได้ผลดีเหลือเกิน...

TALK

            รอครึ่งหลังกันต่อนะคร้าบบบบ เมนท์ ด้วยเน้ออ