Fic
แค้นรักละลายใจ
Story 8 [NC]
แควกกกก
เสื้อตัวเก่งถูกกระชากออกเป็นเศษผ้าภายในเวลาไม่วี่วินาที
เนื้อผ้าบาดผิวบางๆจนเป็นริ้วเป็นรอยสีแดง
ก่อนจะมีของเหลวสีแดงฉานไหลซึมออกมาตรงรอยบาดนั้น
เผยให้เห็นเนินเนื้อขาวผ่องที่ราวกับไม่เคยแตะต้องมลพิษใดๆ
มาร์คครางในลำคออย่างพอใจ อย่างน้อยยัยนี่ก็...
“ก็ได้อารมณ์ดีนี่หว่า”
ปลายจมูกคมลากไล้ไปบนเนินนุ่มนิ่มนั้นพร้อมพรมจูบอย่างย่ามใจ
มือข้างหนึ่งกดแขนทั้งสองของร่างเล็กไว้เนื้อศีรษะ
“ฮึก...ฆ่าฉันเลยสิ...”
เสียงเล็กเริ่มขาดห้วง
เมื่อมาร์คเปลี่ยนจากริมฝีปากเป็นเรียวลิ้นอันร้ายกาจ โลมเลียผิวเนื้ออย่างช่ำชอง
มือที่ว่างจัดการเคล้าคลึงทรวงอกอย่างไม่น้อยหน้า
“ฆ่าแบบไหนสะใจที่สุดกันนะ”
เสียงหัวเราะของผู้ชายคนนี้ช่างน่ารังเกียจ...
“อึก...”
ทันทีที่โพรงปากร้อนครอบครองยอดอกสีระเรื่อ
หญิงสาวก็ต้องสะดุ้งด้วยความรู้สึกวูบโหวงบริเวณท้องน้อย
ยิ่งอีกฝ่ายขยับฝ่ามือที่บีบคลึงอยู่ โซวอนก็ยิ่งรู้สึกไม่เป็นตัวเอง
“อะ...ไม่
อะไรกัน...”
กว่าจะรู้ตัว
แควกกก
“ไม่นะ!!!”
ไม่เพียงแต่ร้องต่อไม่ออก
เมื่อนิ้วเรียวยาวแตะสัมผัสเข้าที่จุดอ่อนไหว ลากขึ้นลงซ้ำไปซ้ำมา
ยิ่งมาร์ครู้สึกว่าคนใต้ร่างมีอารมณ์ร่วมมากขึ้นเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำแรงขึ้นเท่านั้น
“อ๊า!! เอา ออกไป
เอานิ้วสกปรกของแกออกไปเดี๋ยวนี้!”
“ต้องการแบบนั้นเหรอ?”
นิ้วแรกถูกสอดเข้าไปในช่องทางหวานขยับเข้าออกโดยไม่สนใจเลยด้วยซ้ำว่าคนถูกกระทำร้องด้วยความเจ็บแค่ไหน
มากไปกว่านั้น นิ้วที่สองก็ถูกตามเข้าไปอย่างไม่แคร์อะไรทั้งสิ้น
“อะ
เจ็บ อ๊า...”
ร่างกายเล็กเริ่มรู้สึกหนาวๆร้อนๆความรู้สึกอึดอัดเริ่มหมุนวนไปมาที่ท้องน้อย
“อื้มมม”
กลีบปากบางถูกรุกรานอีกครั้ง
ลิ้นร้อนแทรกเข้าไปหาความหวานซ้ำแล้วซ้ำอีก ขณะที่มือก็ยังขยับเข้าออกที่ใจกลางลำตัวของหญิงสาวไม่เลิก
แรงตอดรัดที่เริ่มแน่นขึ้นเป็นสัญญาณบ่งบอกว่า...
“เรื่องอะไรฉันจะให้เธอเสร็จก่อน...”
ร่างสูงขยับแทรกไปที่หว่างขาคนตัวเล็กตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
กว่าที่โซวอนจะห้ามได้ ตัวตนของชายหนุ่มก็ถูกส่งเข้าไปในช่องทางอันคับแคบทันที!
“อ๊า!!~ ไม่เอา!
ออกไปจากตัวฉัน อะ อึก...”
“แน่นชิบหาย”
สะโพกสอบขยับซอยเข้าออกด้วยแรงอารมณ์
ยิ่งช่องทางนั้นคับแคบมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งกระแทกแรงขึ้นๆเท่านั้น กลิ่นคาวเลือดที่ลอยมากระทบจมูกจางๆไม่ได้เรียกสติคนสารเลวให้รู้ตัวเลยสักนิด
มือหนาลากไล้ผิวกายนุ่มมืออย่างรุนแรงตามขีดอารมณ์
“อ๊า...เจ็บ...อา
อะ”
เสียงครางหวานหูยิ่งเร้าอารมณ์มากขึ้นไปอีก
ริมฝีปากสีชาดแดงระเรื่อที่เผยอออกหายใจ
เรียกให้ชายหนุ่มโน้มตัวลงไปลิ้มรสอีกครั้ง
ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดรัดพัน
พร้อมกับช่วงล่างที่ขยับและเบียดชิดกันไม่อ่าน แม้จะรังเกียจและเจ็บใจ
แต่โซวอนก็อดยอมรับไม่ได้ว่ามันเป็นสัมผัสที่ไม่เคยได้รู้สึกมาก่อน
“ใกล้แล้ว...”
สะโพกแกร่งขยับถี่รัวขณะที่วงแขนเล็กก็โอบรอบคอของชายหนุ่มด้วยอารมณ์ความซ่านเสียวที่ไม่เคยได้เจอมาก่อน
จนกระทั่งสายธารสีขุ่นจะปลดปล่อยเข้าสู่ความอุ่นนิ่มจนหมดทุกหยาดหยด...
จบแล้วใช่มั้ย?
ยิ่งคิดก็ยิ่งรังเกียจตัวเองสิ้นดี...
มีอารมณ์ไปกับคนเหี้ยๆพรรค์นี้ได้ยังไงหือ?โซวอน...
“เอามันชิบหาย...”
ไอ้คนกักขฬะน่าขยะแขยงพรรค์นี้
“ครั้งแรกก็ไม่บอก
จะได้ทำค่อยๆหน่อย”
“หุบปากของมึงไปซะ!!”
ร่างบางได้แต่ตะคอกด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
น้ำใสไหลรินออกจากดวงตาสีน้ำทะเลคู่สวย ทั้งที่ไม่อยากร้องไห้ต่อหน้าไอ้ชั่วนี่เลย
“ก็ได้...แต่...หุบไปพร้อมปากของเธอนั่นแหละ”
ร่างเล็กถูกพลิกให้คว่ำลงกับฟูก
พร้อมๆกับเรื่องราวนรกแตกที่เริ่มจุดประกายขึ้นอีกครั้ง เนื้อกระทบเนื้อ
ร่างกายที่สอดประสานอย่างรุนแรงไร้การทะนุถนอม...
ดุจฝันร้าย...
ที่ไม่มีทางเลือนหายไปจากความทรงจำ!
กลับไปที่เนื้อหา จิ้มมมมมมม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น