วันเสาร์ที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2560

Fic Change Guys NC Chapter 8 : คลื่น


Fic Change Guys NC


ปัง!!

            “ยะ อย่านะ! ปล่อยฉันเถอะพี่มาร์ค!!
            “...”
            ไม่มีคำพูดจากคนที่ตกอยู่ในฤทธิ์ยาชั้นต่ำ ชายหนุ่มรวบตัวของหญิงสาวตรงไปยังห้องของตัวเองด้วยแขนเพียงข้างเดียว
            “ปล่อยก่อน!! ยะ อย่าทำ...อั่ก!!!
            ชอนอาจุกจนแทบพูดไม่ออก เมื่อแผ่นหลังกระแทกลงกับเตียงอย่างแรง และอีกฝ่ายก็ไม่ปล่อยให้เวลาผ่านไปนาน...คนผมบลอนด์ตามมาคร่อมทับด้วยความรวดเร็ว
            “...ตัวหอมจัง...”
            “พี่จะทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ! ช่วยด้วยยย!!! ใครก็ได้!!!! ปล่อยฉันนะ!!!
            หญิงสาวตะโกนร้อง แม้จะรู้ดีว่าไม่มีใครได้ยินเสียงและร่างกายที่ตกอยู่เบื้องล่างไม่สามารถดิ้นหนีคนที่มีเรี่ยวแรงมหาศาลด้านบนได้
            มือเรียวแข็งแรงปลดกระดุมชุดนอนของคนตัวเล็กออกอย่างรีบเร่ง แต่เสียงที่พยายามตะโกนอย่างไร้ความหมายมันช่างขัดใจเขาซะจริงๆ
            “ปล่อย...ฮื้อ...”
            กลีบปากหยักประกบปิดเสียงที่น่ารำคาญพร้อมบดขยี้ด้วยแรงอารมณ์ ความนุ่มนิ่มและมีกลิ่นหวานเย็นๆจากน้ำยาบ้วนปาก เชิญชวนให้สอดแทรกเข้าไปค้นหา เรียวลิ้นช่ำชองรุกรานเข้าไปในโพรงปากเล็ก กระวัดพันเกี่ยวแผ่นลิ้นที่ไร้เดียงสาให้จนมุม
            “อื้มมม...”
            หญิงสาวพยายามดันหน้าของอีกฝ่ายออก แต่ก็ถูกรวบมือเอาไว้ด้วยฝ่ามือยาวเพียงข้างเดียว
            ความวาบหวามในช่องปากลามลงมาถึงทรวงอกและท้องน้อย ก่อนจะผวาเฮือกเมื่อฝ่ามือเรียวขย้ำลงบนเนินเนื้ออวบหยุ่น ออกแรงเค้นคลึงจนเสียวปลาบ
            “อะ...อือ”
            ชายหนุ่มผละออกมาจากโพรงปากหวานเชื่อม ลากไล้จมูกผ่านพวงแก้มร้อนผ่าว กดจูบลงบนซอกคอ ดวงตาคมเลื่อนมองตามผิวขาวๆลื่นมือ จนมาสิ้นสุดที่ทรวงอกงาม
            ...อ่า สวยจริงๆ...
            “อะ...”
            หญิงสาวเผลอส่งเสียงหวานสะท้านออกมา เมื่ออุ้งปากร้อนผ่าวงับลงบนยอดดอกไม้สีแดงระเรื่อ ปลายลิ้นดุนดันดูดดึงไปมา ขณะที่มืออีกข้างก็เคล้าคลึงอย่างไม่น้อยหน้า สร้างความเสียวซ่านวูบวาบแล่นไปทั่วร่าง
            ชอนอารู้สึกอ่อนยวบยาบไปทั้งตัว ไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามาร์คปล่อยมือของตัวเองเมื่อไหร่ ไม่รู้แม้กระทั่งปลายนิ้วเรียวยาวรุกคืบไปวางลงบนใจกลางลำตัวของตนเมื่อไหร่
            “อ๊ะ! ไม่!...พี่มาร์ค”
            เจ้าของชื่อไม่พูดตอบใดๆ มีเพียงก้านนิ้วที่ลากขึ้นลงตรงจุดไวต่อสัมผัสอยู่อย่างนั้น ชายหนุ่มลากปลายลิ้นไปทั่วเนินอก ดวงตาคมวาววับด้วยความปรารถนา ยิ่งได้ใจเมื่อน้ำหวานมากมายไหลซึมออกมาจากดอกไม้ใจกลางหุบเขา
            “...เจ็บหน่อยนะคะ”
            “อย่า!! ฮือ...อย่าทำฉันเลย!!
            มือเล็กพยายามผลักไสโดยการดันแผ่นอกแข็งแกร่งออกไป แต่ดูเหมือนว่าคนที่แข็งแรงจะไม่ได้สะดุ้งสะเทือนแม้แต่น้อย การดิ้นหนีดิ้นรนจากคนใต้ร่างกลับไปสร้างอารมณ์ดิบให้รุนแรงมากขึ้นไปอีก
            “...อ๊ะ! เอา...ออก”
            ก้านนิ้วหนึ่งสอดเข้าหาความคับแคบอันชุ่มฉ่ำ ขยับเข้าออกอย่างเอาแต่ใจ ไม่สนเสียงร้องห้ามที่น่าสงสารสักนิด ก่อนจะตามด้วยนิ้วที่สอง ซึ่งทำให้คนตัวเล็กกระตุกร่างด้วยความเจ็บปวดมากกว่าเดิม
            “เจ็บ! เจ็บ...เอาออก พอแล้ว!
            “ได้ที่ไหนคะ...ขนาดนี้แล้ว...”
            ชอนอาบิดร่างไปมา ทั้งเจ็บทั้งเสียวปลาบจนบอกไม่ถูก เลือดลมแล่นพล่านจนแดงซ่านไปทั้งตัว ยิ่งอีกฝ่ายขยับนิ้วแรงและเร็วขึ้น ก็ยิ่งเกร็งบิดไปทั้งตัว เหมือนบางอย่างก่อตัวมวนอยู่บริเวณท้องน้อย เหมือนอะไรสักอย่างจะพุ่งออกไป...
            “อ๊า...ทำไม...”
            “เสียวเหรอคะ...”
            เสียงแหบพร่าก้มลงกระซิบข้างหู ขยับกายเข้าแทรกตรงหว่างขา
            “...อ่า อื้อ...”
            “เดี๋ยวจะดีเองนะคะ...คนดี...”
            ไม่ไหว...เหมือนมีอะไรจะออก...
            “ไม่เอา...ไม่ไหวแล้ว...”
            หญิงสาวกระตุกร่างเป็นครั้งสุดท้ายแล้วทิ้งตัวลงหอบหายใจ เพียงแค่นี้ก็เหนื่อยจนไม่รู้จะหนียังไงแล้ว และก้านนิ้วในร่างก็ไม่เห็นเอาออกไปเลย...
            “เสร็จ...ก็ช่วยพี่บ้างนะ”
            ความแข็งขึงร้อนระอุที่ถูกสวมด้วยเครื่องป้องกันสีใสจ่อลงบนปากทางเข้า ชอนอารู้สึกตัวทันที เอวเล็กพยายามถอยหนี แต่อ้อมแขนแกร่งก็ไม่ใจดีพอที่จะให้ทำแบบนั้น
            “อย่า!! ให้ฉันทำยังไงก็ได้ อย่าทำแบบนี้เลยนะ!
            เธอแทบก้มหัวให้ แต่ชายหนุ่มไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะต่อรองได้เลย
            “ทำให้พี่หายอยากจะดีกว่าค่ะ”
            “ไม่! พี่มะ...อ๊าาาา~!!
            ความแข็งขืนร้อนระอุสอดเข้าผ่านปากทางคับแคบเข้าไปเกินกว่าครึ่ง แต่เพราะความเกร็งและแน่นเกินไป ทำให้มันไม่สามารถเข้าไปได้ง่ายๆ
            “...ผู้หญิงซิงๆนี่...ลำบากจังนะคะ”
            “ไม่เอา ยะ หยุด...”
            “ต้องให้เล้าโลมเยอะๆ ก่อนเอาตลอด...”
            “หยุดพูด!!
            แน่นอนว่ามาร์คหยุดพูด...ด้วยการบดจูบปิดปากชอนอาไปพร้อมๆกัน คราวนี้แผ่นลิ้นช่ำชองไม่ได้ค่อยๆลิ้มรสหวานล้ำเพียงอย่างเดียว แต่มันโรมรันเร่าร้อนจนคนตัวเล็กตามไม่ทัน มือเรียวยาวบีบคลึงทรวงอกอิ่มอย่างมันมือ...อ่า ให้ตายสิ...จับตรงไหนก็ชอบไปหมดเลย
            ความแข็งแกร่งถูกแทรกเข้าไปจนหมด ก่อนจะขยับตามใจผู้เป็นเจ้าของ การเป็นผู้รุกในรอบหลายปี บวกกับความแน่นที่นานๆจะได้เจอ เล่นเอาเขาเกือบจะเสร็จทันที
            ...ฝันไปสิ มาร์คไม่ใช่ไก่อ่อนประสบการณ์นะ...
            “อื้อ...อ๊ะ!
            เสียงหวานครวญครางที่บ่งบอกถึงความเจ็บน้อยลง ทำให้เขารู้ว่าหมดเวลาทะนุถนอมแล้ว สะโพกสอบขยับเข้าออกแรงขึ้นตามอารมณ์
            “แน่น...โคตรแน่นเลยค่ะ”
            “อื้อ...”
            ความร้อนระอุใหญ่โตที่ผลุบเข้าออกร่างกายของตน มันทำให้ชอนอาไม่เป็นตัวของตัวเอง ทั้งเจ็บเพราะความขนาดของมัน ทั้งเสียวซ่านเพราะการเคลื่อนไหวเข้าออกของมัน หญิงสาวน้ำตาคลอเพราะไม่รู้จะทำยังไงดี สองมือเล็กกำผ้าปูที่นอนไว้แน่น
            “เอามือวางตรงนี้สิ...”
            ชายหนุ่มจับให้มือน้อยทั้งสองวางพาดคอไปยังแผ่นหลัง
            “จิกแรงๆก็ได้ พี่ชอบ”
            ชายหนุ่มสอบสะโพกแรงและเร็วขึ้นทุกที แต่ไม่ว่าจะเร็วแค่ไหนก็ไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จสักนิด แม้คนใต้ร่างจะกระตุกเกร็งไปไม่รู้กี่ครั้ง
            “เสร็จเร็วแบบนี้ไม่น่ารักเลยนะคะ”
            ปลายลิ้นสากเลียกลีบปากเล็กที่เผยอหอบหายใจอย่างหยอกล้อ ขณะที่ส่วนล่างยังคงขยับอย่างไร้อาการเหนื่อยหอบ
            “อา...อ๊ะ!!
            “เสียงดีแบบนี้ ยิ่งโคตรน่าเอาเลยค่ะ อา...”
            ปากแดงช้ำจากการโดนบดขยี้ดึงดูดให้ต้องสอดปลายลิ้นเข้าไปรุกรานอีกครั้ง มือแกร่งสอดรองใต้ท้ายทอยเล็กจับให้รับจูบจากตนอย่างถนัดถนี่ เพิ่มอุณหภูมิความร้อนแรงบนเตียงกว้างให้ลุกโหมมากยิ่งขึ้น
            “ใกล้แล้ว...อา คนดี...อีกนิด”
            “อื้อ...ไม่ อ๊ะ...ไม่ไหว”
            ช่องทางหวานเริ่มตอดรัดแรงขึ้น คนด้านบนเองก็เช่นกัน...
            “อา!!
            เสียงทุ้มต่ำดังคลอกับเสียงหวาน ปลดปล่อยหยาดน้ำแห่งความปรารถนาสู่เครื่องป้องกันชิ้นบางจนหมด ชายหนุ่มซบลงหอบหายใจบนเนินอกนิ่ม ที่ตอนนี้เจ้าของมัน ไม่สามารถห้ามปรามเขาได้...แต่ให้ตายสิวะ...
            ทำไมอกของชะนี กับไอ้ดอกไม้ข้างล่างนั่น...
            มันถึงทำให้เขามีอารมณ์ขึ้นอีกแล้ววะ!’
            “อื้อ...ไม่...ไม่เอาแล้ว”
            ขอโทษนะคะ ชอนอา...
            “อีกรอบนะคะ...”
            มาร์คกดจูบลงบนเรียวปากบาง ขยับร่างกายที่อยู่ในช่องทางหวานให้ได้รับความสุขอีกครั้ง...
            แต่ไม่รู้ว่าความสุขจากสิ่งของสกปรกในค่ำคืนนี้...
            มันจะทำให้ทุกอย่างในวันพรุ่งนี้ เปลี่ยนไป มากแค่ไหน...


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น